zondag 19 juli 2020

Einde soort van de week, start week-update

Het was toch een beetje te tijdrovend om elke week een soort van de week te posten met daarbij achtergrondinformatie. De eerste weken lukte het aardig en had ik toevallig soorten gekozen waar het nodige over te vinden was. Veel soorten is geen of nauwelijks onderzoek naar gedaan en de enige informatie die er dan is, is de naamgeving. Dat is wat karig voor een blog.

Dus...vanaf deze week worden het updates van de gevonden soorten en opvallende verschijningen.

Reigersbekrandwants, Arenocoris fallenii.

Als je lang genoeg in een gebied rondkijkt, kom je altijd wel een zeldzame soort tegen, ook op een achteraf zandhoop in Leiden. Afgelopen week trof ik daar een Reigersbekrandwants (Arenocoris fallenii). Het is een zeldzame soort, maar niet zo zeldzaam als de Schaarse reigersbekrandwants (Arenocoris waltlii).Die laatste is sinds 1892 niet meer is vastgesteld in Nederland. Het verschil tussen de twee is duidelijk. A. fallenii heeft twee rijen wittige doorns op het halsschild die A. waltlii niet heeft. Daarnaast verbreedt het derde antennelid niet bij A. fallenii.

Duidelijk de witte doorns te zien en het derde antennlid.

Het is een kleine wants en hij camoufleert prima op het zand en steen van de begroeide zandheuvel in het gebied.

Normaal gesproken doe ik alle waarnemingen op zicht en dus zonder te vangen met een net (uitzondering: de sloot). Afgelopen week toch een vlindernet dat ik heb liggen, gebruikt en dat leverde toch wat meer op dan normaal, met name wantsen.

Een mooie blindwants (Miridae) is de Grasbloemwants (Stenotus binotatus). Zoals de naam al aangeeft, leeft deze wants op grassen, waar hij zich voedt met het sap uit de zaden. Opvallend aan deze soort is het sexueel dimorfisme, mannetje en vrouwtje zien er anders uit. Dat zie je niet heel vaak en is het wat lastiger om man en vrouw uit elkaar te houden.


Twee keer een Grasbloemwants, boven het vrouwtje,
onder het mannetje.

Een laatste soort die ik nog even wil noemen is de Pootmot (Stathmopoda pedella). Dit motje is de enige vertegenwoordiger van de Stathmopodidae in Nederland en makkelijk te herkennen aan de verdikte middelste poot die schuin omhoog wordt gehouden. Het ziet er een beetje raar uit, maar wel mooi.


De Pootmot, Stathmopoda pedella


Geen opmerkingen:

Een reactie posten